Het belangrijkste verschil ligt in de doelstellingen. In IT draait cybersecurity om de bescherming van data (vertrouwelijkheid, integriteit en beschikbaarheid), terwijl OT-cybersecurity zich voornamelijk richt op de beschikbaarheid en betrouwbaarheid van fysieke systemen, zoals productieprocessen, energievoorziening of transport.

Enkele belangrijke normen zijn:

• IEC 62443: Een internationale standaard voor het beveiligen van industriële automatiserings- en controlesystemen.

• NIST SP 800-82: Een richtlijn voor industriële controlesystemen en hun beveiliging.

Deze normen helpen organisaties bij het opzetten van cybersecuritymaatregelen specifiek voor OT-omgevingen.

M2M- en IoT-simkaarten maken vaak gebruik van beveiligingsmaatregelen zoals VPN-tunnels (bijv. OpenVPN), IP-whitelisting, en geïntegreerde encryptie om datacommunicatie te beveiligen. Daarnaast zorgen netwerksegmentatie en firewalls ervoor dat de communicatie tussen apparaten en het netwerk alleen plaatsvindt via beveiligde kanalen.

Beveiliging van M2M- en IoT-apparaten vereist strikte authenticatie- en toegangscontroles. Door gebruik te maken van unieke authenticatieprotocollen, zoals IMSI-verificatie of X.509-certificaten, wordt ervoor gezorgd dat alleen geautoriseerde apparaten toegang krijgen tot het netwerk.

De meest voorkomende risico’s zijn ongepatchte kwetsbaarheden in IoT-apparaten, zwakke wachtwoorden, en ongewenste toegang tot het netwerk door ongeautoriseerde apparaten. Daarnaast kunnen IoT-apparaten een toegangspunt vormen voor bredere netwerkpenetraties als ze onvoldoende beveiligd zijn.

Ja, veel M2M- en IoT-oplossingen ondersteunen end-to-end encryptie van dataverkeer. Dit houdt in dat alle gegevens die tussen het apparaat en de server worden verzonden, zijn versleuteld om te voorkomen dat ze worden onderschept door kwaadwillenden.

Een VPN (Virtual Private Network) zoals OpenVPN creëert een versleutelde verbinding tussen het apparaat en de server. Dit voorkomt dat derden toegang krijgen tot de gegevens die via de simkaart worden verzonden en zorgt voor een veilige verbinding over openbare of kwetsbare netwerken.

Als een IoT-simkaart wordt gehackt, kunnen aanvallers toegang krijgen tot gevoelige bedrijfsinformatie, de werking van IoT-apparaten verstoren of zelfs het netwerk infecteren. Het is daarom essentieel om proactieve beveiligingsmaatregelen te implementeren, zoals regelmatige beveiligingsupdates, het monitoren van netwerkactiviteiten en het gebruik van sterke encryptie.

M2M- en IoT-communicatie moet voldoen aan verschillende wetten, zoals de AVG (GDPR) in Europa, die vereist dat gegevens van individuen op een veilige manier worden verwerkt. Ook de NIS-richtlijn (Network and Information Systems Directive) legt verplichtingen op aan aanbieders van essentiële diensten om hun netwerken te beveiligen.

Netwerksegmentatie, het gebruik van firewalls en DDoS-beschermingsdiensten kunnen helpen om M2M- en IoT-apparaten te beschermen tegen DDoS-aanvallen. Het is ook belangrijk om het aantal apparaten dat direct toegankelijk is vanaf internet te minimaliseren.

Je kunt toegang beheren via simkaartbeheerplatforms die functies bieden zoals remote provisioning, gebruikslimieten, en real-time monitoring. Hierdoor heb je controle over welke apparaten verbonden zijn en kun je verdachte activiteiten snel detecteren en blokkeren.

Het regelmatig bijwerken van IoT-apparaten is cruciaal om te voorkomen dat bekende kwetsbaarheden worden uitgebuit. Veel aanvallen zijn gericht op verouderde software, dus het toepassen van beveiligingspatches minimaliseert deze risico’s.

Door deze veelgestelde vragen aan te pakken, krijgen bedrijven meer inzicht in hoe ze hun M2M- en IoT-simkaarten effectief kunnen beveiligen en de operationele risico’s kunnen verminderen.